Dostojewskiego wszyscy kojarzą tylko ze „Zbrodni i Kary” ale wiele osób nie wie, że ów rosyjski autor napisał wiele innych świetnych książek. Ja miałam akurat przyjemność (niewątpliwie) sięgnąć po „Opowieści Fantastyczne” od wydawnictwa MG. Na wstępie na zachwyt zasługuje oprawa graficzna książki. Jest lekka i utrzymana w pięknych baśniowych kolorach a sama twarda okładka w dotyku jest cudowna. MG robi dobrą robotę. Pozycja ma zaledwie 160 str ale czytając ją ciężko było się oderwać. Dostojewski w genialny sposób stworzył osiem opowieści, przy których czytaniu człowiek zupełnie się wyłącza i jest tylko książka. Mamy tu kilka opowieści z gazet, rozważania uniwersalne i sny. Autor zmusza czytelnika do refleksji nad dobrem i złem, pięknem i brzydotą, itp. Mamy też sporo o relacjach międzyludzkich, marności życia i religii. Dużo osób by się spodziewało mocno archaicznego klimatu u Dostojewskiego, jednakże porusza on tematy, z którymi i dziś się borykamy, nawet jeśli wyglądają trochę inaczej a dotyczą tego samego.
Bardzo spodobała mi się historia „Potulna” mimo, ze miała smutne zakończenie. Autor pokazuje, że można mieć wszystko ale można tym samym nie mieć nic, być szczęśliwym ale tak naprawdę nieszczęśliwym. Z resztą każdy z ośmiu historii wyniesie coś innego. Każda opowieść ma w sobie nutę groteski, smutku lub absurdu. Niektóre mnie faktycznie zasmuciły ale przy niektórych się wzruszyłam bądź zaśmiałam. Dość zabawna była historia na cmentarzu, gdzie to bohater słuchał rozmów zmarłych.
Opowieści fantastyczne to idealna propozycja by się oderwać, bowiem fikcyjny świat Dostojeswskiego sprawia, że wszystko wokół znika a fabuła opowieści wciąga dobitnie. No i ta okładka… ❤️
FIODOR DOSTOJEWSKI
Rosyjski pisarz i myśliciel. Jeden z najbardziej wpływowych powieściopisarzy literatury rosyjskiej i światowej.
Uważany za mistrza realistycznej i naturalistycznej prozy psychologicznej na pograniczu realności i wyobraźni; w swych utworach często używał motywu walki dobra ze złem czającym się wszędzie.
Głosił tezę o rosyjskim „posłannictwie” historycznym i religijnym, łącząc to przeświadczenie z niechęcią do Zachodu, socjalizmu i rewolucji – atakował ówczesny indywidualizm filozoficzny, dopatrując się w nim destrukcyjnego wpływu na człowieka i jego moralność; potępił zarówno kapitalistyczną cywilizację, jak ruchy socjalistyczne i rewolucyjne, zarzucając im zagubienie wartości chrześcijańskich i opowiadając się stanowczo przeciwko ateizmowi.
(źródło – Wikipedia)
[…] [RECENZJA KSIĄŻKI] Fiodor Dostojewski-Opowieści fantastyczne […]